Waarom rotten mijn vogelhuiskalebassen?

Oogst de kalebassen als de stelen bruin en broos zijn. Onderrijpe kalebassen beginnen binnen een paar dagen te rotten, dus je wilt wachten tot ze volledig rijpen. Overrijpe kalebassen zullen al zachte plekken vertonen terwijl ze aan de wijnstok zitten. Vermijd ze, want ze kunnen niet rotten.

Ongeacht hoeveel zorg je besteedt, sommige kalebassen zullen rotten. Geen reden waarom, dat is gewoon de natuur. Sommigen van hen zullen besmet raken en die kalebassen zullen het gewoon niet halen. Ze moeten worden verwijderd en weggegooid.

Je kunt dit zien als de kalebassen een inkeping in de schil vertonen. Zowat iedereen heeft een pompoen gezien als hij aan het rotten is. Een kalebas, die tot dezelfde familie behoort, zal dezelfde tekenen vertonen en daarom kunt u de symptomen herkennen. Steek gewoon je vinger in het ingesprongen gebied en als het erg zacht en papperig aanvoelt en gemakkelijk naar binnen duwt, heeft de kalebas geen waarde en moet hij worden weggegooid.

Door de jaren heen hebben we geleerd dat kalebassen zich uitbreiden en samentrekken met het weer. We weten ook dat kalebassen poreus zijn en vocht opnemen in vochtigere klimaten. Dit vocht zorgt er vaak voor dat de natuurlijke vlekken die je op kalebassen ziet donkerder lijken (zoals te zien op de foto links). Dit betekent niet dat de kalebassen aan het rotten zijn.

Het betekent alleen dat na verloop van tijd de teint van de kalebassen zal veranderen, soms donkerder wordt en soms lichter wordt. Droog uw geoogste kalebassen binnenshuis in een donkere, goed geventileerde ruimte. Een kelder is geen goede plek om ze te drogen, omdat kelders vaak vochtig zijn. Een goed geventileerde zolder is beter.

Als je houten pallets hebt, zijn ze uitstekend om je kalebassen op te plaatsen terwijl ze drogen. Zorg ervoor dat de kalebassen elkaar niet raken. Goede luchtcirculatie is de sleutel om ze goed te drogen. vogelhuiskalebassen (Lagenaria siceraria) hebben een gezwollen bodem en een smalle hals, waardoor ze een geschikte vorm en grootte bieden voor een natuurlijk vogelhuis.

Voordat de gevederde vrienden kunnen intrekken, moeten de kalebassen goed worden gedroogd of uitgehard. Het uithardingsproces zorgt ervoor dat de schillen hard en stevig worden, terwijl de kans op toekomstige rot wordt voorkomen. Een droge garage zorgt voor koele temperaturen in de winter, zodat de kalebassen goed kunnen drogen. Eenmaal gedroogd, kun je de kalebas schilderen en versieren voordat je er een vogelhuisje van maakt.

Het proces is zeer onvoorspelbaar met de tijd die het zal duren, de stadia van drogen en het eindresultaat. Ik heb sommige kalebassen binnen een maand na de oogst volledig laten drogen, terwijl andere dichter bij zes maanden duurden. Tijdens het drogen worden sommige kalebassen ingehaald met mallen van verschillende kleuren, terwijl andere gewoon een paar bruine vlekken krijgen. Ik vind dit geweldig aan de kalebassen omdat het elke gedroogde kalebas tot een uniek natuurlijk kunstwerk maakt.

De kwaliteit van de kalebassen varieert ook sterk, waarbij sommige erg dik en sterk zijn, terwijl andere dun, sponsachtig of broos zijn. En dan zijn er ook nog een paar die helemaal niet drogen en in plaats daarvan wegroten. Ik moet nog een manier vinden om te voorspellen welke verse kalebassen de beste zullen zijn of welke zullen rotten. Je moet ze met rust laten.

Afgezien van het af en toe roteren en het verwijderen van degenen die aan het rotten zijn, laat ze een maand of langer drogen. Het kan wel 6 maanden duren voordat grote, zware kalebassen volledig zijn opgedroogd. Omdat de kalebassen drijven, leg ik een natte doek over de blootgestelde kant zodat de hele kalebas doorweekt raakt. Het enige andere nadeel van het buiten laten van kalebassen na een nachtvorst is dat de koude temperaturen de zaden zullen beschadigen.

De kalebasplant met harde schil, Lagenaria siceraria, is een tropische pompoen uit de Cucurbitaceae-familie die ook komkommers, pompoenen en meloenen omvat. Bij mij thuis kweekte ik drie kalebaswijnstokken op een stevig metalen latwerk en zorgde ervoor dat ik ze op de juiste manier trainde, zodat ze nergens heen reisden, ik wilde niet dat ze dat deden. Je zult weten wanneer de kalebassen droog zijn als ze hard, licht van gewicht zijn en de zaden los zitten (misschien moet je de kalebas op je hand slaan om ze los te maken). Naarmate de kalebas nat wordt, wordt de huid kwetsbaarder en gemakkelijk af te wrijven, dus probeer de kalebas niet te lang te laten weken of krachtig te schrobben als hij nat is.

Als je klaar bent om te oogsten, is het belangrijk om kalebassen van de wijnstok te snijden in plaats van ze weg te trekken of te draaien. Het is eigenlijk beter om het op die manier te doen, omdat kalebassen die op de grond worden gekweekt meestal een platte kant hebben waar de vrucht op de grond lag. Om met succes te groeien, te drogen en uiteindelijk een kalebasvogelhuisje te maken, heb je gewoon de ruimte nodig om ze te laten groeien, het geduld om ze te laten drogen en een beetje weten hoe je ze moet afmaken. De droogperiode duurt zo lang als nodig is om een lichtgewicht, harde kalebas te krijgen die hol klinkt als je erop tikt.

Blijf kalebassen op de grond ontwikkelen om plat te worden of te rotten door ze op een bedje van schoon stro te tillen. Naarmate het vocht verdampt, veranderen kalebassen met harde schil van groen naar bruin en hebben ze de neiging om schimmel te laten groeien. Ja, kalebassen die vroeg worden gesneden, drogen, maar het eindproduct zal van iets mindere kwaliteit zijn dan wanneer het uit eigen beweging wordt overgelaten. Dit alles zal het rottingsproces versnellen en al snel heb je alleen nog een stapel rottende kalebassen.

Zet ze niet in een kelder of achterkamer in huis, of binnenkort zal iedereen die op bezoek komt weten dat je kalebassen droogt en ik beloof je, het zal even duren voordat die geur het huis uit komt. .

Leave Message

All fileds with * are required